Admin

Tradycją staje się, że młodsi uczniowie naszej szkoły w czasie egzaminu ósmoklasistów odwiedzają Centrum Olimpijskie w Warszawie i Miejsce Pamięci w Palmirach. W tym roku była to 27 osobowa grupa uczniów z klas: 3 AB, IV B, V AB i 7.

Zgodnie z programem, wycieczkę rozpoczęliśmy wizytą w Polskim Komitecie Olimpijskim.

Efektowny kształt budynku Centrum Olimpijskiego przypominający znicz olimpijski zrobił na uczniach duże wrażenie. Zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz wypełniony jest symboliką idei olimpijskiej.  W centralnej części holu znajduje się stała ekspozycja zdjęć polskich mistrzów olimpijskich. Wśród nich dzieci rozpoznawały sportowców, którzy byli w naszej szkole. Wszystkich miło zaskoczyło miejsce zajęć z edukacji olimpijskiej – przeszklona wysoka antresola z wygodnymi pufami. 

Tematyka „Igrzyska Olimpijskie – więcej niż sport” i sposób przekazania informacji sprawiły, że spotkanie edukacyjne z panią Karoliną było bardzo ciekawe. Każdy miał okazję zobaczenia z bliska kopi olimpijskiego znicza z ostatnich Igrzysk w Paryżu. Multimedialna gra z wiedzy olimpijskiej była podsumowaniem zajęć.

W Muzeum Sportu i Turystyki największym zainteresowaniem cieszyły się eksponaty związane  z Januszem Kusocińskim, piłką nożną i siatkową oraz galeria zniczy olimpijskich.

Niespodzianką dla nas była możliwość skorzystania z jazdy bicyklem, zaproponowana przez członków Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów. Nauka odbywała się przed budynkiem Centrum Olimpijskiego i nasi uczniowie chętnie z niej korzystali.

Cmentarz i Muzeum w Palmirach to najbardziej refleksyjne miejsce tej wycieczki.

_{„ŁATWO JEST MÓWIĆ O POLSCE
TRUDNIEJ DLA NIEJ PRACOWAĆ
JESZCZE TRUDNIEJ UMRZEĆ
A NAJTRUDNIEJ CIERPIEĆ”}

Napis umieszczony przed wejściem na cmentarz – słowa więźnia napisane w celi w Alei Szucha.

Na grobie Janusza Kusocińskiego – Patrona naszej szkoły, złożyliśmy biało-czerwoną wiązankę, zapaliliśmyznicze i uczciliśmy Jego pamięć minutą ciszy. W muzeum uczniowie obejrzeli stałą ekspozycję poświęconą egzekucjom w Palmirach i na terenie Puszczy Kampinoskiej w latach 1939-1943, w tym fotografie, listy, zaświadczenia, pamiątki związane z życiem prywatnym, społecznym i zawodowym wybranych ofiar. Na ściennych tablicach widnieją wykazy nazwisk z datami i liczbami rozstrzelanych. W wewnątrz muzeum, w czterech wielkich szklanych tubach rosną brzozy, które upamiętniają miejsca egzekucji. Klimat tego miejsca tworzą również przeszklone ściany, przez które widać cmentarz w Palmirach, gdzie spoczywa ponad dwa tysiące ofiar.                                                                                                             

Autor: Maria Stępniak